دوستت دارم ...

دوستت دارم ...

 چون نان و نمک

چون لبان گرگرفته تبدارکه نیمه شب چون شهوت قطره ای به شیر آب می چسبند!

دوستت دارم ...

چون دقایق شک ،

انتظار و دلواپسی هنگام گشودن بسته ای بزرگ که از درون آن بی خبری !

دوستت دارم ...

چون اولین سفر با هواپیما بر فراز اقیانوس !

چون هیاهوی درونم ، لرزش دل و دستم ، در آستانه ی دیداری در استانبول !

دوستت دارم ...

چون گفتن : شکر خدا ! زنده ام !

(ناظم حِکمت)